Artykuły
„Słownik filmu”, red. Rafał Syska, Krakowskie Wydawnictwo Naukowe, Kraków 2010
Amant filmowy
Katarzyna Wajda
Amant filmowy - termin charakteryzujący pewien typ aktora/aktorki, wyróżniających się nieprzeciętną urodą, wdziękiem i szeroko pojętą fotogenicznością. Warunki zewnętrzne predestynują amantów do odgrywania ról kochanków i uwodzicieli, co niesie niebezpieczeństwo ograniczenia emploi, choć przykład R. Redforda czy P. Newmana pokazuje, że można je przełamać. Wielbiciele mają skłonność do utożsamiania aktora z granymi rolami, stąd zainteresowanie mediów ich życiem prywatnym. Historia amanta filmowego pokazuje, jak zmieniają się kanony urody, zwłaszcza męskiej, i wzorce męskości: do tej grupy należeli: R. Valentino, J. Gabin, E. Bodo, G. Philipe, C. Gable, C. Grant czy G. Peck. Słynne kobiety-amantki to m.in.: A. Nielsen, G. Garbo, M. Dietrich czy C. Deneuve.
K. W.
Wybrane wideo
-
O PROGRAMIE APF, dr Rafał Marszałek
-
ZWIĄZEK POLSKIEJ SZKOŁY FILMOWEJ Z KINEM ŚWIATOWYM, prof. Alicja Helman
-
Fenomen Polskiej Szkoły Filmowej
Wybrane artykuły
-
RECENZJA: Badania zespołów filmowych: francuski łącznik – recenzja książki "Do granic negocjacji. Historia Zespołu Filmowego „X” Andrzeja Wajdy (1972–1983)" Anny Szczepańskiej
Marcin Adamczak
"Pleograf. Kwartalnik Akademii Polskiego Filmu", nr 2/2018
-
„Uśmiechniesz się tylko raz – gdy otworzysz kasę” z Juliuszem Machulskim z okazji trzydziestolecia premiery „Vabanku” rozmawia Piotr Śmiałowski
Piotr Śmiałowski
„Kino” 2012, nr 3, s.10-15
